Mevlana Hayatı ve Sözleri

Mevlana Celâleddîn-î Belhî Rûmî (Mevlānā Celāleddīn Muhammed Rūmī (30 Eylül 1207, Belh- 17 Aralık 1273, Konya), İslam ve batı dünyasında tanınmış, şâir ve düşünce adamıdır. Tasavvufta Mevlevî yolunun öncüsüdür.

Mevlana Kimdir?

Mevlânâ Horasan’ın Belh yöresinde bugün Tacikistan sınırları içinde kalan Vahş  kasabasında doğmuştur. Annesi, Belh Emiri Rükneddin’in kızı Mümine Hatun; babaannesi, Harezmşahlar hanedanından Türk Prensesi, Melîke-i Cihan Emetullah Sultan’dır.

Babası, ‘Alimlerin Sultanı’ unvanı ile tanınmış, Muhammed Bahâeddin Veled; büyükbabası, Ahmed Hatîbî oğlu Hüseyin Hatîbî’dir. Babasına Sultânü’l-Ulemâ unvanının verilmesini kaynaklar Türk gelenekleri ile açıklamaktadır. Etnik kökeni tartışmalı olup; Fars, Tacik veya Türk olduğu yönünde görüşler mevcuttur.
Mevlânâ Celâleddin-î Rûmî (Rûmî adı, Anadolu’ya yerleşip orada yaşadığı için (o dönemde Anadolu’ya Diyarı-ı Rum deniliyordu); “Efendimiz” manasına gelen Mevlânâ ise, kendisine karşı duyulan büyük saygının belirtisi olarak verilmiştir), dönemin İslam kültür merkezlerinden Belh kentinde hocalık yapan ve Sultan-ül Ulema (Alimlerin Sultanı) lakabıyla anılan Bahaeddin Veled’in oğludur. Mevlânâ, babası Bahaeddin Veled’in ölümünden bir yıl sonra, 1232 yılında Konya’ya gelen Seyyid Burhaneddin’in manevi terbiyesi altına girmiş ve dokuz yıl ona hizmet etmiştir. 1273 yılında vefat etmiştir. wikipedia

Mevlana’nın Sözlerinden Bazı Örnekler;

Ümit, güvenlik yolunun başıdır. Yolda yürümesen de daima yolun başını gözet.

“Doğru olmayan şeyler yaptım.” deme, doğruluğu tut. / O zaman hiçbir eğrilik kalmaz. / Doğruluk Musa’nın asası gibidir. Eğrilik ise sihirbazın sihrine benzer. Doğruluk ortaya çıkınca onların hepsini yutar.

Gönlü ışık yakmayı, aydınlanmayı öğrenen kişiyi, güneş bile yakamaz. Gündüz gibi ışıyıp durmayı istiyorsan, geceye benzeyen benliğini yakıver.

Yüz binlerce birbirine benzeyenleri seyret de aralarında ki yetmiş yıllık farka dikkat et.  İki şey birbirine benzeyebilir: Acı su da berraktır, tatlı su da…

Ömründen nasibin, kendini Sevgiliden mesut bulduğun andan ibarettir.

Şunu iyi bil ki safları yaran, her şeyi yenen aslanla savaşmak kolaydır; gerçek kahraman odur ki önce kendi nefsini yener.

Yeşilliklerden, çiçeklerden meydana gelen bahçe geçici, fakat akıldan meydana gelen gül bahçesi hep yeşil ve güzeldir.

Nice bilginler vardır ki gerçek bilgiden, hakiki irfandan nasipsizdirler. Bu ilim sahipleri, bilgi hafızıdır, bilgi sevgilisi değil.

Nice kişiler vardır ki dizimin dibindedirler, ama benim için sanki Yemen’dedirler. Yemen’de olan niceleri de vardır ki sanki dizimin dibindedirler.

Bir şeyi bulunmadığı yerde aramak, hiç aramamak demektir.

Tuzağa saçtığın taneler cömertlik sayılmaz.

Kanaatten hiç kimse ölmedi, hırsla da hiç kimse padişah olmadı.

Allah ile olduktan sonra, ölüm de ömür de hoştur.

Bal yiyen, arısından gocunmaz.

Bir mum diğerini tutuşturmakla ışığından birşey kaybetmez.

Ne mutlu o kimseye ki kendi ayıbını görür.

İyiliği ve ihsanı tamamlamak, başlamaktan daha iyidir.

Bu dünya bir tuzaktır, tanesi de arzular.

Balığa, denizden başkası azaptır.

Soru da bilgiden doğar, cevap da.

Adalet nedir? – Ağaçları sulamak. / Zulüm nedir? – Dikene su vermek.