Çocuklarınızı Serbest Bırakınız

Çocuklarınızı serbest bırakınız…

Çocuklarımızın geçirmiş olduğu çocukluk yılları bazen büyükleri üzebilmektedir. Unutmayın ki! Bu üzüntüler bazen dikkat edilmez ise kötü sonuçlar yaratabilmektedir.

Ana – babalar genellikle çocuklarında meydana gelen bazı durumlardan dolayı boşu boşuna tasalanabilirler. Bunlara büyük gözüyle bakılacak olursa korkulacak gibi gelir. Fakat gerçekte çocuğun gelişme seyrinin tabii ve geçici halleridir. Hepimizin zamanında başından geçen bir takım olaylardır esasında. Bunlar geçicidir. Tabi bazı durumlar hariç. Ana – baba bunların üstüne düşmez, çocuğa bunlarla kendilerinin mücadele ettiğini hissettirmezse. Aksi halde çocuk bunlara fazla önem vermeğe başlar ve bir müddet sonra vazgeçip unutacağı şey kendisinde yerleşir, kalır.

Çocuk yemeğini yerken sağa sola döküp saçabilir. Çünkü bu döküp saçmalar ile zamanla yemek yerken kol ve el hareketlerini idare etmeyi öğrenecektir. Diğer bir nokta da çocuk yediği yiyeceklerin çeşidini, birbirinden farkını öğrenecektir. Bu öğrenme yalnız tat duygusu ile değil, bütün duygularla meydana gelir. Bunun için çocuk sade tatmakla kalmaz. Yemeğine el sürmek ister, koklamak ister. Kısaca çocuğumuz yeni şeyler öğrenirken beş duyusunu kullanmağa çalışır ki, öğrenmek bahsinde bundan daha tabi ve kestirme yol olamaz. Bazen çocuk kendi yaşından çok daha küçüklere has olan şeyleri yapmaya devam eder. Bu onun yapabilmesi lâzım gelen şeyleri yapmak için kendine güvenemediğinden gelir. Hareketlerini ilerletmek için kendinde kâfi cesaret bulamaz. Bunlara devam ettikçe kendisini daha emin hisseder. Bazen da çocuk bu alışkanlıkları bıraktığı halde tekrar bunlar ortaya çıkar. Meselâ yatağını ıslatmak. Bunu yapmamağı öğrendiği halde yeni bir kardeşi dünyaya gelince tekrar başlar.